Wat er ook bij hoort

 

Er hoort ook storm bij de herfst,
wind die aan de bomen rukt
en bladeren die hun greep verliezen,
uitgehongerd en moe, na zoveel warme dagen.

Er hoort ook zachtheid bij de herfst,
stille zonnestralen, warme kleuren,
bladeren die de aarde teder toedekken
voor een winter die wel eens komen zal.

Er hoort ook een lied bij de herfst,
geneuried door lieve herinneringen,
tijdloos in onze gedachten en in ons hart,
gezongen voor knusse avonden
samen.

Kom laten we dansen.

Blauw zijn

 

Blauw zijn en dromen
van ochtenden zonder zorgen
van eindeloze dagen met jou.
Zacht zijn en leven
in een betoverende wereld
in een mensenleven klein
en zonder pijn.
Mooi zijn en blij,
jou zijn, mij zijn en wij,
alles en niets zijn,
nergens en overal,
gewoon … Zijn.

Vaag

 

Vaag zei je iets.
Ik begreep het niet,
maar glimlachte.

Vaag glimlachte je terug.
En niets werd duidelijk,
maar tegelijk ook alles:

Leven is tijdreizen,
maandromen, hartenvullen,
sterrenplukken, stampvoetendansen
stil worden, en vaag en vloeibaar
jou omhelzen.