ze nam uit het zand een schelp een stukje van wat eens was de zee ze schreef er letters mee op het verlaten strand letters in het zand niemand zou ooit lezen behalve de wind en de zee maar die zijn allang vergeten weten niet nemen slechts mee ze staart nu naar het water ziet er al haar vroeger in ze kijkt een horizon verder naar later en laat waaien de herinnering ​